Του Ιάκωβου Γωγάκη
Πέμπτη, 24 Μάρτιος 2011
Ο χαρακτηρισμός «Βασίλισσα του Χόλιγουντ» είναι πέρα για πέρα δίκαιος. Με τη φινέτσα μιας πραγματικής σταρ ακόμα και λίγο πριν αφήσει την τελευταία της πνοή στα 79 της χρόνιας σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες όπου εισήχθη με συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ ήταν και θα παραμείνει ένα από τα λίγα πρόσωπα του παγκόσμιου θεάματος με απίστευτη απήχηση. Δεν έχει σημασία αν είναι ή δεν είναι ισάξια της Κάθριν Χέμπορν ή της Μέρλιν Ντίτριχ.
Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ με τις δυνατές της ερμηνείες, με την έντονη προσωπικότητά της και τη θυελλώδη προσωπική της ζωή συνέβαλε καθοριστικά στο βασικό στόχο του Αμερικανικού Σινεμά. Μέσα από τις ταινίες να βγαίνουν πρόσωπα και ένα σταρ σύστεμ που θα τροφοδοτεί τη βιομηχανία του κινηματογράφου. Αν η Μέρλιν Μονρόε στη σύντομη ζωή της καθιερώθηκε ως πρώτο παγκόσμιο ίνδαλμα η Τέιλορ είχε παρουσία πολλών δεκαετιών και φήμη τεράστια απ' άκρη σε άκρη του πλανήτη.
Στη μνήμη μου φέρνω την κινηματογραφική μεταφορά της «Λυσσασμένης Γάτας» του Τένεσι Ουίλιαμς το 1958 με την Τέιλορ να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ως «Μάγκι» παγιδευμένη σε μια πλούσια οικογένεια, πλημμυρισμένη από έντονα αισθήματα, αγάπης και μιζέριας, ανέδειξε απόλυτα όλα τα διαχρονικά μηνύματα του έργου.
Αξεπέραστη κατά την προσωπική μου εκτίμηση παραμένει η οσκαρική ερμηνεία της στο «Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ». 7 χρόνια αργότερα σε ένα συγκλονιστικό τετ α τετ λεκτικής βίας για τα διαχρονικά θέματα του γάμου με πρωταγωνιστή τον σύζυγό της τότε στη ζωή Ρίτσαρντ Μπάρτον.
Βέβαια προηγήθηκε το 1963 η ιστορική ταινία «Κλεοπάτρα» που την έκανε ευρύτερα γνωστή.
Βιογραφία
Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ γεννήθηκε από Αμερικανούς γονείς εγκατεστημένους στη Βρετανία, στις 27 Φεβρουαρίου του 1932 στο Χάμστεντ του Λονδίνου. Βρέθηκε στο Μπέβερλι Χιλς σε ηλικία επτά ετών, όταν τα σύννεφα του πολέμου σκίαζαν την Ευρώπη και η οικογένεια μεταβαίνει στις ΗΠΑ. Φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητη.
Έγινε γνωστή ήδη από τα δώδεκά της χρόνια, όταν πρωταγωνίστησε στο "National Velvet" (1944), έχοντας ξεκινήσει την καριέρα της ένα χρόνο νωρίτερα από το "Σιωπηλό Κατήγορο". Κατά τη δεκαετία του '50 αναδείχθηκε σε απόλυτη σταρ του αμερικανικού κινηματογράφου.
Κέρδισε δύο φορές το Όσκαρ, το πρώτο το 1960 για το «Ζήσαμε στην Αμαρτία» του Ντάνιελ Μαν και το δεύτερο το 1966 για το ρόλο της Μάρθα στη μεταφορά του θεατρικού του Έντουαρντ Άλμπι «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» από τον Μάικ Νίκολς, όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον άντρα της ζωής της, Ρίτσαρντ Μπάρτον.
Από τις ταινίες που πρωταγωνίστησε ξεχωρίζουν το «Μια Θέση στον Ήλιο», του 1951, «Ο Γίγας» του 1955, η «Λυσσασμένη Γάτα» του Ρίτσαρντ Μπρουκς επάνω στο έργο του Τένεσι Ουίλιαμς (όπου άφησε εποχή ως Μάγκι πλάι στον Πολ Νιούμαν) και το «Ξαφνικά Πέρυσι το Καλοκαίρι» (επίσης από έργο του Ουίλιαμς με συμπρωταγωνιστές τους Κάθριν Χέπμπορν και Μοντγκόμερι Κλιφτ) στα 1958 και 1959 αντίστοιχα, ενώ πολλοί θυμούνται την «Κλεοπάτρα» της, την πανάκριβη για την εποχή της υπερπαραγωγή του Γιόζεφ Μανκίεβιτς, όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, με τον οποίο συναντήθηκαν στα ίδια πλατό για περισσότερες από δέκα φορές, ενώ από τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησε μια από τις πιο πολυσυζητημένες σχέσεις στο Χόλιγουντ.
Συνολικά η Τέιλορ παντρεύτηκε οκτώ φορές, απέκτησε τέσσερα παιδιά, ενώ με τον Μπάρτον με τον οποίο έκανε δύο γάμους αποτέλεσαν για χρόνια ένα από τα πιο διάσημα κινηματογραφικά ζευγάρια στην ιστορία μια σχέση που (παρά τους περιπετειώδεις χωρισμούς και τους γάμους με άλλα πρόσωπα) κράτησε ως το θάνατο του ηθοποιού το 1984. Πριν από τον Burton ωστόσο, είχε ενωθεί με τα δεσμά του γάμου με τον Conrad Hilton, έπειτα με τον Michael Wilding, ακολούθησε ο Michael Todd και ο Eddie Fisher. O Burton ήταν ο πέμπτος κατά σειρά.
Οι δύο τους παντρεύτηκαν το 1963, έζησαν ένα φλογερό έρωτα, χώρισαν και το 1975 παντρεύτηκαν ξανά. Μετά τον Burton η Taylor παντρεύτηκε άλλες δύο φορές. Toν John W Warner και τον Larry Fortensky.
Eκτός από την ασύγκριτη ομορφιά και την ταραχώδη της ζωή, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ ήταν γνωστή και για τη μεγάλη εκστρατεία της κατά του AIDS: Μετά το θάνατο του πολύ καλού της φίλου και ροκ σταρ Rock Hudson, η Taylor ίδρυσε το ίδρυμα κατά του AIDS με την επωνυμία της και έκτοτε επιδόθηκε σε έναν ανηλεή αγώνα κατά της νόσου.
Η εύθραυστη τα τελευταία χρόνια υγεία της θρυλικής ηθοποιού - που εμφανίστηκε για τελευταία φορά στο σινεμά το 1994 στους «Flintstones» και στο εξής δούλεψε για λίγο στην τηλεόραση - την κρατούσε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ενώ στα εβδομηκοστά ένατα γενέθλιά της τον Φεβρουάριο, ο εκπρόσωπός της ανακοίνωσε ότι θα παρακολουθούσε την οσκαρική τελετή από το νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν.
Βέβαια για πολλά χρόνια πάλευε με το υπερβολικό της βάρος και τον εθισμό της στα ναρκωτικά και την κατάθλιψη.
