Φεστιβάλ Βενετίας: Δεν έπεισε η Επικίνδυνη Μέθοδος
Αποστολή: Ιάκωβος Γωγάκης
Το σημείο τριβής των γκουρού της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόυντ και Κάρλ Γιουνγκ, δηλαδή η σεξουαλικότητα ως αιτία ψυχολογικής αστάθειας, αναδεικνύεται από τον σκηνοθέτη με τις σκληρές εικόνες βίας και σεξ [History of Violence- Eastern Promises] στο «Μια Επικίνδυνη Μέθοδος» που από καιρό προοιωνιζόταν να μπει δυναμικά στην κούρσα των Όσκαρ. Και χρησιμοποιώ αόριστο γιατί ή δημοσιογραφική προβολή του έργου στην Sala Darsena της Βενετίας δεν νομίζω να δίνει πιθανότητες διάκρισης.
Η ταινία κινείται πάνω σε μια ευθεία γραμμή, χωρίς την κινηματογραφική πολυχρωμία που θα δημιουργεί στον θεατή την επιθυμία να περιμένει την εξέλιξη της ιστορίας. Συνεχείς αναφορές σε επιστημονικές μεθόδους για την σεξουαλικότητα, ένα από τα βασικά σημεία τριβής των δύο θεωρητικών. Μόνο η παρουσία της Σαμπίνα Σπίλραϊν, της άρρωστης ψυχολογικά, και βάναυσα κακοποιημένης ασθενούς που την ερωτεύεται ο Γιουνγκ, αλλάζει προσωρινά το σκηνικό. Αλλά είναι τόσο μονότονοι οι διάλογοι, και η ανυπαρξία της επιθυμητής « δράσης» που αναρωτιόμαστε αν αυτό είναι έργο Κρόνενμπεργκ.
Σκεφτείτε μόνο, πως υπάρχει σημείο στο έργο, που αλλάζουν 3 πλάνα και παραμένουν τα ίδια πρόσωπα, Φρόυντ και Γιουνγκ να συζητούν για το συνειδητό και το υποσυνείδητο, και για την σεξουαλική ορμή.
Ο Κρόνενμπεργκ εμφανίστηκε διαβασμένος και πήρε θέση στο ζήτημα , εάν δηλαδή οι ψυχικές νευρώσεις είναι αποτέλεσμα της σεξουαλικής φύσης όπως ισχυρίζεται ο Φρόυντ ή αν ο συναισθηματικός παράγοντας και άλλοι επιδρούν στην οποιαδήποτε νεύρωση όπως υποστηρίζει ο Γιουνγκ, κλείνοντας με τον δεύτερο.
Ερμηνείες που αμυδρά θα χαραχτούν στη μνήμη, από τον στενό συνεργάτη του σκηνοθέτη Βίγκο Μόρτενσεν(Φρόυντ ), θα έλεγα επίσης πως «κλέβει την παράσταση » η 10λεπτη περίπου εμφάνιση του Βενσάν Κασέλ. Θετική η παρουσία της Κίρα Νάιτλι (Σαμπίνα Σπίλραϊν), δεν αναδείχθηκε ο ικανός Μαικλ Φασμπίντεν( Γιουνγκ), αλλά έχει μία ακόμα ευκαιρία στο Φεστιβάλ με την « Ντροπή» του Στιβ ΜακΚουίν.
Τα ‘βγαλε όλα η Μπελούτσι
Απογοητευτικός ο βετεράνος Γάλλος σκηνοθέτης Φιλίπ Γκαρέλ στο ερωτικό δράμα μιας ηθοποιού και ενός ζωγράφου στο « Ένα Καυτό Καλοκαίρι» με την προσαρμογή της «Περιφρόνησης» του Γκοντάρ να θυμίζει σε όλο της το μεγαλείο την εκτός σημερινής πραγματικότητας Νουβελ Βαγκ του ’60. Δηλαδή καμία ουσιαστική προσαρμογή. Η Μόνικα Μπελούτσι έπαιζε σαν να έκανε αγγαρεία, σε κάποια στιγμή εμφανίστηκε εντελώς γυμνή, κάτι που προκάλεσε το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων στη συνέντευξη τύπου.
“Σκοπεύω να σταματήσω να παίζω”
Δήλωση βόμβα από την Κέιτ Γουινσλετ την βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιό που βρίσκεται στη Βενετία με τρεις ταινίες. Η δήλωση αυτή, μαζί με άλλες ενδιαφέρουσες έγιναν στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής διάσκεψης της τηλεοπτικής σειράς του Τοντ Χεινς ‘Mildred Pierce’ που προβάλλεται στο Φεστιβάλ, που όπως γράψαμε και χθες είναι πραγματικά εξαιρετική, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως πρόκειται από τις καλύτερες μίνι σειρές όλων των εποχών.
Η Κειτ Γουινσλεντ δήλωσε πως δεν έχει ουσιαστικά προσωπική ζωή, και θα επιθυμούσε να αποσυρθεί από την υποκριτική, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνει και σύντομα.
Δήλωσε επίσης πως μαζί με τον «Τιτανικό», το «’Mildred Pierce» ήταν οι καλύτερες δουλειές της μέχρι τώρα καριέρας της.
Το σημείο τριβής των γκουρού της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόυντ και Κάρλ Γιουνγκ, δηλαδή η σεξουαλικότητα ως αιτία ψυχολογικής αστάθειας, αναδεικνύεται από τον σκηνοθέτη με τις σκληρές εικόνες βίας και σεξ [History of Violence- Eastern Promises] στο «Μια Επικίνδυνη Μέθοδος» που από καιρό προοιωνιζόταν να μπει δυναμικά στην κούρσα των Όσκαρ. Και χρησιμοποιώ αόριστο γιατί ή δημοσιογραφική προβολή του έργου στην Sala Darsena της Βενετίας δεν νομίζω να δίνει πιθανότητες διάκρισης.
Η ταινία κινείται πάνω σε μια ευθεία γραμμή, χωρίς την κινηματογραφική πολυχρωμία που θα δημιουργεί στον θεατή την επιθυμία να περιμένει την εξέλιξη της ιστορίας. Συνεχείς αναφορές σε επιστημονικές μεθόδους για την σεξουαλικότητα, ένα από τα βασικά σημεία τριβής των δύο θεωρητικών. Μόνο η παρουσία της Σαμπίνα Σπίλραϊν, της άρρωστης ψυχολογικά, και βάναυσα κακοποιημένης ασθενούς που την ερωτεύεται ο Γιουνγκ, αλλάζει προσωρινά το σκηνικό. Αλλά είναι τόσο μονότονοι οι διάλογοι, και η ανυπαρξία της επιθυμητής « δράσης» που αναρωτιόμαστε αν αυτό είναι έργο Κρόνενμπεργκ.
Σκεφτείτε μόνο, πως υπάρχει σημείο στο έργο, που αλλάζουν 3 πλάνα και παραμένουν τα ίδια πρόσωπα, Φρόυντ και Γιουνγκ να συζητούν για το συνειδητό και το υποσυνείδητο, και για την σεξουαλική ορμή.
Ο Κρόνενμπεργκ εμφανίστηκε διαβασμένος και πήρε θέση στο ζήτημα , εάν δηλαδή οι ψυχικές νευρώσεις είναι αποτέλεσμα της σεξουαλικής φύσης όπως ισχυρίζεται ο Φρόυντ ή αν ο συναισθηματικός παράγοντας και άλλοι επιδρούν στην οποιαδήποτε νεύρωση όπως υποστηρίζει ο Γιουνγκ, κλείνοντας με τον δεύτερο.
Ερμηνείες που αμυδρά θα χαραχτούν στη μνήμη, από τον στενό συνεργάτη του σκηνοθέτη Βίγκο Μόρτενσεν(Φρόυντ ), θα έλεγα επίσης πως «κλέβει την παράσταση » η 10λεπτη περίπου εμφάνιση του Βενσάν Κασέλ. Θετική η παρουσία της Κίρα Νάιτλι (Σαμπίνα Σπίλραϊν), δεν αναδείχθηκε ο ικανός Μαικλ Φασμπίντεν( Γιουνγκ), αλλά έχει μία ακόμα ευκαιρία στο Φεστιβάλ με την « Ντροπή» του Στιβ ΜακΚουίν.
Τα ‘βγαλε όλα η Μπελούτσι
Απογοητευτικός ο βετεράνος Γάλλος σκηνοθέτης Φιλίπ Γκαρέλ στο ερωτικό δράμα μιας ηθοποιού και ενός ζωγράφου στο « Ένα Καυτό Καλοκαίρι» με την προσαρμογή της «Περιφρόνησης» του Γκοντάρ να θυμίζει σε όλο της το μεγαλείο την εκτός σημερινής πραγματικότητας Νουβελ Βαγκ του ’60. Δηλαδή καμία ουσιαστική προσαρμογή. Η Μόνικα Μπελούτσι έπαιζε σαν να έκανε αγγαρεία, σε κάποια στιγμή εμφανίστηκε εντελώς γυμνή, κάτι που προκάλεσε το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων στη συνέντευξη τύπου.
“Σκοπεύω να σταματήσω να παίζω”
Δήλωση βόμβα από την Κέιτ Γουινσλετ την βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιό που βρίσκεται στη Βενετία με τρεις ταινίες. Η δήλωση αυτή, μαζί με άλλες ενδιαφέρουσες έγιναν στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής διάσκεψης της τηλεοπτικής σειράς του Τοντ Χεινς ‘Mildred Pierce’ που προβάλλεται στο Φεστιβάλ, που όπως γράψαμε και χθες είναι πραγματικά εξαιρετική, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως πρόκειται από τις καλύτερες μίνι σειρές όλων των εποχών.
Η Κειτ Γουινσλεντ δήλωσε πως δεν έχει ουσιαστικά προσωπική ζωή, και θα επιθυμούσε να αποσυρθεί από την υποκριτική, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνει και σύντομα.
Δήλωσε επίσης πως μαζί με τον «Τιτανικό», το «’Mildred Pierce» ήταν οι καλύτερες δουλειές της μέχρι τώρα καριέρας της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου