ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2010 FILM SOCIALISM ΤΟΥ ΓΚΟΝΤΑΡ-ΚΡΙΤΙΚΗ ΙΑΚΩΒΟΥ ΓΩΓΑΚΗ

 

Socialisme (Socialism) 2 / 5

Σκηνοθέτης : Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (Jean-Luc Godard)

Με τους Patti Smith, Élisabeth Vitali, , Christian Sinniger

Δράμα-Πολιτική, Γαλλία 2010 90 Λεπτά

1. « Πράγματα όπως »

Μια κρουαζιέρα στη μεσόγειο. Διαφορετικοί άνθρωποι από πολυάριθμες γλώσσες και εθνότητες.

2. Ακολουθεί η « Ευρώπη μας »

Δύο αδέρφια καλούν τους γονείς τους σε ένα ‘ δικαστήριο’ της παιδικής τους ηλικίας. Τα παιδιά απαιτούν εξηγήσεις και απαντήσεις για πανανθρώπινα ζητήματα(πχ ελευθερία-ισότητα).

3. « Οι ανθρωπότητες »

Αληθινοί ή ψεύτικοι μύθοι. Αίγυπτος, Παλαιστίνη, Οδησσός, Ελλάδα, Νάπολη, Βαρκελώνη.

κριτική

Όπως περίπου το φανταστήκαμε. Ο Γκονταρ δεν εξέπληξε αντίθετα προβλημάτισε με την ανεπιτυχή προσπάθεια του να μιλήσει για τα κακώς έχοντα του κόσμου αυτού. Μέσα απο τις ιστορίες σε διάφορες πόλεις σταθμούς  ουσιαστικά έκανε ένα είδος αναδρομή σε κάποια από τα γεγονότα που σημάδεψαν τις πόλεις αυτές. Για την χώρα μας έπαιξε με ένα ευρηματικό λογοπαίγνιο. HELL-AS.Στάθηκε στην αρχαία Ελλάδα στο 40 και τα συνέδεσε με ένα τρόπο με το σήμερα. Για την Οδησσό έδειξε τη γνωστή σεκάνς από “Θωρηκτό Ποτέμκιν” και ξανά στο παρόν της Οδησσού. Οι 6 ιστορίες έχουν καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Άψογη φωτογραφία, καταπληκτικά πλάνα, αλλά δεν καταλάβαμε τι ακριβώς εννοούσε με τον τίτλο film socialism. Ο Γκονταρ είναι ο πατέρας της νουβέλ βαγκ, ναι έφερε επανάσταση με την κινηματογράφηση του, δεν μπόρεσε όμως ποτέ να αναπτύξει μια ξεκάθαρη άποψη για ζητήματα ιδεολογίας και πολιτικής.Έδώ υστερεί το έργο. Ταυτίζει τον Στάλιν με τον Χίτλερ, (ακόμα και έτσι να είναι αυτό το ζήτημα συζητιόταν πριν 20 χρόνια, δεν είναι επίκαιρο)το παλαιστινιακό το προσπερνά με έντονο συναισθηματισμό μέσα από την οπτική των παιδιών, και μας άφήνει την αίσθηση πως αγγίζει τα ζητήματα αυτά με μια ας μου επιτραπεί ο όρος “ ιδεολογική αμηχανία”.  Ο ανθρωποκεντρισμός είναι το στοιχείο που θα δει ο θεατής μέσα όμως απο μια παρωχημένη οπτική αντίληψη.