ΧΑΜΕΝΟ ΚΟΡΜΙ (IL RELITTO-THE WASTREL, 1961) Κριτική Ιάκωβου Γωγάκη 5 / 5

 

Σκηνοθέτης: Μιχάλης Κακογιάννης( Michalis Kakoyannis)

Με τους Βαν Χέφλιν( Van Heflin) Έλλη Λαμπέτη(Elli Lambeti)

Δράμα, Ιταλία-Ελλάδα 1961      120 Λεπτά     Γλώσσα: Ιταλικά

Τι να πει κανείς. Ίσως και τίποτα. Η εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις και αυτό που είδαμε ήταν μια πραγματική αποκάλυψη.
Πρόκειται για ένα « καλά κρυμμένο» για σχεδόν 50 χρόνια ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. Εξαιτίας της ταινιοθήκης της Μπολόνιας και του ιδρύματος Κακογιάννη που αποκατέστησαν το άγνωστο φιλμ έχουμε την δυνατότητα να μπορούμε να μιλήσουμε ίσως για την καλύτερη ταινία του Κύπριου σκηνοθέτη, αλλά και μια παγκοσμίου κλάσης ερμηνεία της Έλλης Λαμπέτη. Ένα φιλμ που το παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα από την αρχή μέχρι το τέλος και φεύγοντας μπορείς να πεις με βεβαιότητα πως κάτι τέτοιες στιγμές η ενασχόληση με τον κινηματογράφο είναι και απρόβλεπτη και ονειρική εμπειρία.

Ο Ντάνκαν και η Λιάνα κλείνουν 2 χρόνια γάμου και αποφασίζουν να κάνουν ένα ταξίδι στο Παρίσι. Τυχαία συναντούν στο ίδιο ξενοδοχείο που διαμένουν τον Ρούντι, ένα φίλο του Ντάνκαν από τα παλιά. Δεν διστάζει απρόκλητα να φλερτάρει την όμορφη γυναίκα του φίλου του. Η Λιάνα δείχνει κάτι περισσότερο από μια απλή κολακεία στο αδιάκριτο « μαρκάρισμα». Ενοχλημένος ο σύζυγός, ως αντιπερισπασμό , στήνει ένα παιχνίδι με μια άλλη γυναίκα το οποίο θα του γυρίσει « μπούμερανγκ», όταν θα βρει την γυναίκα του στο δωμάτιο του Ρούντι, με την Λιάνα να αρνείται ότι διέπραξε μοιχεία. Δεν χωρίζουν, κάνουν και παιδί, αλλά το συμβάν στο Παρίσι έχει για τα καλά διαταράξει το γάμο τους. Ο Ντάνκαν αρχίζει να πίνει, να φτάνει στα όρια του αλκοολισμού και να εμφανίζει σημάδια ψυχικής διαταραχής.

Η ιστορία αυτή δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πραγματικό flashback του Ντάνκαν που βρίσκεται με τον γιό του στη μέση του πουθενά, όταν η βάρκα τους βούλιαξε στη Καραϊβική και στηρίζονται πάνω σε μια σανίδα. Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να τους σώσει.

Δηλαδή από την μία βλέπουμε ένα υπαρκτό θρίλερ επιβίωσης πατέρα και γιού και από την άλλη μια ιστορία που κρύβει βαθιές, διαχρονικές αναφορές για τον γάμο, τον έρωτα την απιστία. Ταυτόχρονα υπάρχει ένα έντονο υπόβαθρο τόσο βαθύ που για να εξηγηθεί χρειάζεται να καταφύγουμε σε ψυχαναλυτικές θεωρίες σχέσεων μητέρας-γιού. Σε ανύποπτο χρόνο ο Ντάνκαν αποκαλύπτει στη Λιάνα ένα παιδικό τραύμα που του δημιουργήθηκε όταν έμαθε πως η μητέρα του είχε συνάψει εξωσυζυγική σχέση. Είναι πιθανόν η Λιάνα να μην είχε ερωτική επαφή με τον Ρούντι. Να οδήγησε τον σύζυγό της σε αυτήν την υποψία για να τον εκδικηθεί για το παιχνίδι που της έστησε με τραγικές συνέπειες για τον ίδιο. Ο σκηνοθέτης αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα και αποκαλύπτει έξοχα μια πικρή αλήθεια. Πως η ισορροπία και η ευτυχία στο γάμο σε αρκετές περιπτώσεις κρέμεται από μια κλωστή.

Ο Κακογιάννης εν έτη 1961 χρησιμοποιεί αυτό το εκπληκτικό σενάριο για να ξεδιπλώσει ευφάνταστες σκηνοθετικές αρετές( ανώτερες από αυτές σε Ζορμπά και Στέλλα) που πλέον τον αναγνωρίζουμε και εμείς οι πιο δύσπιστοι. Ο θεατής ακολουθεί το παιχνίδι της κάμερας πότε στη στεριά και πότε στη θάλασσα. Δεν μπορεί να μαντέψει τις προθέσεις του σκηνοθέτη. Καταφέρνει την ίδια στιγμή να συνδυάσει εξωτερική με εσωτερική δράση χαρακτήρων.

Ο Βαν Χέφλιν είναι ο ιδανικός πρωταγωνιστής ενός καλοστημένου δράματος. Αλλά και η Έλλη Λαμπέτη αποδεικνύει πως δεν ήταν απλά μια καλή ηθοποιός, ήξερε να ξεπερνάει τα στερεότυπα ενός συμβατικού ρόλου. Προσέξτε στην αρχή του έργου την αυτοπεποίθηση της, στη συνέχεια τον θυμό της, σε άλλη σκηνή τον ερωτισμό της, τα υπονοούμενα και τις ενδεχόμενες ενοχές της. Έχτισε έναν τέλειο ρόλο σε ένα δύσκολο έργο ξεπερνώντας τα Ελληνικά δεδομένα.

ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ( ΠΕΙΡΑΙΩΣ 206)

ΣΑΒΒΑΤΟ 1/ 5 & ΚΥΡΙΑΚΗ 2/5 ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21.00 5 ΕΥΡΩ

.