1. Another Year
Σκηνοθέτης: Μάικ Λι (Mike Leigh)
Με τους Jim Broadbent, Lesley Manville, Ruth Sheen
Δράμα, Μ. Βρετανία 2010 129 Λεπτά
Εξαίρετες ταινίες και πολλές διακρίσεις για το «Μυστικά και Ψέματα», για τον «Γυμνό» για την «Παράσταση μιας Ζωής». Ο Μάικ Λι που δούλεψε όσο λίγοι πάνω στο ρεαλισμό και στους καθημερινούς χαρακτήρες, στα 67 του οδεύει στις Κάννες με γνώριμο καστ αλλά και ακόμα μία ταινία χαρακτήρων, δεν γνωρίζουμε αν είναι τόσο αμφιλεγόμενη όσο «Το μυστικό της Βέρας Ντρέικ »( άλλωστε συνηθίζει να μην αποκαλύπτει την πλοκή των έργων του), αναμφισβήτητα θα είναι από τις ταινίες που όλοι αναμένουν να δουν στο Φεστιβάλ. Πρεμιέρα στη Μ. Βρετανία στις 5 Νοεμβρίου.
2. Autoreiji ( Outrage)
Σκηνοθέτης: Τακέσι Κιτάνο (Takeshi Kitano)
Με τους Takeshi Kitano, Ryo Kase, Jun Kunimura
Μυστήριο- Δράμα, Ιαπωνία 2010
Ηθοποιός και σκηνοθέτης ο Κιτάνο αποτελεί « μορφή » για το Ιαπωνικό Σινεμά. Η ταινία « Πυροτεχνήματα», του άνοιξε το δρόμο της καταξίωσης. Πέρασε και από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πριν 2 χρόνια όπου του απονεμήθηκε ο « Χρυσός Αλέξανδρος».
Ο Σεκιούτσι είναι ο αρχηγός μια μεγάλης συμμορίας με την ονομασία Σανοκάι που ελέγχει μια συγκεκριμένη περιοχή στην Ιαπωνία. Ο Σεκιούτσι αντιλαμβάνεται πως τίθεται στο περιθώριο και απειλείτε να χάσει τον έλεγχο της συμμορίας από τους συντρόφους του. Παιχνίδια εξουσίας και υποταγής σε γνώριμο σκηνικό για τον Ιάπωνα σκηνοθέτη.
3. Biutiful
Σκηνοθέτης: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου (Alejandro González Iñárritu)
Με τους Javier Bardem, Blanca Portillo, Ruben Ochandiano
Δράμα, Ισπανία-Η.Π.Α 2010 138 Λεπτά
Η ιστορία του έργου δεν προμηνύει κάποιου είδους πρωτοτυπία. Ένας έμπορος ναρκωτικών βρίσκει στο δρόμο του έναν αστυνομικό που τυγχάνει να ήταν παιδικός του φίλος.
Είμαι σχεδόν σίγουρος πως ο Ιναριτού όπως έπραξε στα « 21 Γραμμάρια » και στη « Βαβέλ » θα προσδώσει και σ’ αυτό το φιλμ όλα εκείνα τα κοινωνικά στοιχεία στους ήρωες του, που θα αναδεικνύουν τις διαφορετικές διαδρομές, και τελικά τα προσωπικά αδιέξοδα. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Χαβιέ Μπαρδέμ( Καμία Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους) και η Μπλάγκα Πορτίλλο ( Βόλβερ).
4. Copie conforme (Certified Copy)
Σκηνοθέτης: Αμπάς Κιαροστάμι(Abbas Kiarostami)
Με τους Juliette Binoche, William Shimell
Δράμα, Ιράν-Γαλλία-Ιταλία 2009 106 Λεπτά
Ο Άγγλος συγγραφέας(Τζέιμς) βρίσκεται στην Ιταλία για να δώσει διάλεξη σχετικά με το θέμα του τελευταίου του βιβλίου. Εκεί συναντά μια νεαρή γαλλίδα που ασχολείται με έργα τέχνης. Η γνωριμία τους, οι συζητήσεις τους και ένα επικίνδυνο παιχνίδι για το τι είναι πραγματικό και τι όχι.
Δηλώνω λάτρεις του ιρανικού σινεμά και αυτό το οφείλω σε 2 ταινίες του Κιαροσταμί που μου άνοιξαν τα μάτια για τα κινηματογραφικά διαμάντια αυτής της χώρας ( Που είναι το σπίτι του φίλου μου, Μέσα στου ελαιώνες). Βέβαια ο αγαπητός σκηνοθέτης επηρεασμένος από το γεγονός πως δε ζει στο Ιράν( αυτοεξόριστος)ακολουθεί δυτικότροπους προβληματισμούς και πάλι όμως αναδεικνύει τις ικανότητες του.
Ο Κιαροσταμί που συνηθίζει να χρησιμοποιεί ερασιτέχνες ηθοποιούς( κυρίως στα έργα της πρώτης του περιόδου) έχει για πρώτη φόρα σε εξολοκλήρου δική του ταινία ένα μεγάλο όνομα όπως την Juliette Binoche και μένει να δούμε εάν το «Copie conforme» κρύβει και αυτό μια γλώσσα αιχμηρή για την επικοινωνία και την πολυπλοκότητα των ανθρωπίνων σχέσεων.
5. Des hommes et des dieux (Of Gods and Men)
Σκηνοθέτης: Xavier Beauvois
Με τους Lambert Wilson, Michael Lonsdale, Philippe Laudenback
Ιστορική, Γαλλία 2010 120 Λεπτά
Η υπόθεση ξετυλίγεται την δεκαετία του 90 σε ένα απόμακρο μοναστήρι κοντά στο βουνό Μαγκρεμπ. Στη περιοχή ζουν αρμονικά μουσουλμάνοι μαζί με τους 8 γάλλους μοναχούς. Οι μοναχοί βρίσκονται δίπλα τους και φροντίζουν για τις ανάγκες τους. Ο σφαγιασμός αλλοδαπών εργαζομένων σπέρνει το φόβο και τον πανικό. Ο στρατός προσπαθεί να πείσει τους μοναχούς για την ανάγκη ένοπλης προστασίας τους. Αυτοί αρνούνται. Φανταμενταλιστές τρομοκράτες κρύβονται πίσω από την αποτρόπαια πράξη. Οι μοναχοί μέσα στο κλίμα τρόμου αμφιταλαντεύονται και έρχονται και μεταξύ τους σε σύγκρουση. Να μείνουν ή να φύγουν. Αποφασίζουν να ψηφίσουν. Το αποτέλεσμα είναι να παραμείνουν στο μοναστήρι, ενωμένοι ανεξαρτήτως κόστους.
Ο 43 χρόνος σκηνοθέτης έχει στο ενεργητικό του αρκετά έργα μυστηρίου ξεχωρίζουν ο « Μικρός Υπαστυνόμος » του 2005 όπως και μία « δυνατή » ταινία ( Villa Amalia ) που είδαμε φέτος στην Αθήνα στο πλαίσιο του γαλλόφωνο φεστιβάλ.
6. Fair Game
Σκηνοθέτης: Νταγκ Λίμαν (Doug Liman)
Με τους Naomi Watts, Sean Penn, Ty Burrell, Michael Kelly
Θρίλερ-Δράμα-Βιογραφία Η.Π.Α 2010
Λίγους μήνες μετά την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ και την ανατροπή του Σαντάμ Χουσέιν, ο δημοσιογράφος Ρόμπερτ Νόβακ αποκαλύπτει πως η γυναίκα του Αμερικανού Πρέσβη Βαλερί Πλέιμ Γουίλσον( στον ομώνυμο ρόλο η Ναόμι Γουτς) δρούσε ως συγκαλυμμένη πράκτορας της CIA.
Η δημοσιοποίηση του γεγονότος προκάλεσε τριγμούς στη κυβέρνηση Μπους, ο Ντικ Τσένι βρέθηκε πολύ κοντά σε παραίτηση, ήταν μια αποκάλυψη που δεν μας εκπλήσσει απλά επιβεβαιώνει πως η Αμερικανική κυβέρνηση εξακολουθεί να εφαρμόζει ευφάνταστες μεθόδους κατασκοπίας.
Η πραγματική ιστορία της Πλέιμ Γουίλσον σκηνοθετείτε από τον Ντάγκ Λίμαν γνωστό για τις εμπορικές του επιτυχίες Mr and Mrs Smith, The Bourne Identity και αποτελεί το μοναδικό Αμερικάνικο φιλμ υποψήφιο για το μεγάλο βραβείο.
7. Hors-la-loi (Outside The Law)
Σκηνοθέτης: Rachid Bouchareb
Με τους Bernand Blancan, Roschdy Zen, Sami Bouajila
Δράμα, Αλγερία- Γαλλία-Βέλγιο 2010 140 Λεπτά
Αλγερία 1945. Τρία αδέρφια επιζούν μετά από τις σφαγές στα γεγονότα για την Αλγερινή ανεξαρτησία. Οι κοινές και ξεχωριστές διαδρομές τους ή έλευση τους στο Παρίσι και η συνέχιση του αγώνα τους γίνεται ένα ιστορικοπολεμικό δράμα που μένει να δούμε αν αντιπροσωπεύει την ιστορική αλήθεια των πραγμάτων.
Ο Αλγερινός Rachid Bouchareb( είναι ο σκηνοθέτης του London River που είδαμε πρόσφατα στις ελληνικές αίθουσες) δήλωσε πως ήθελε να παρουσιάσει αυτή την ταινία που θα αποκαθιστούσε την ιστορική αλήθεια για τα γεγονότα της Αλγερινής Ανεξαρτησίας. Όμως τις τελευταίες μέρες η ταινία του προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις κυρίως από γάλλους που διάβασαν το σενάριο, θεωρώντας πως ο ίδιος ο Bouchareb ηθελημένα ή μη παραποιεί την ιστορία με λανθασμένα, υπερβολικά και ψευδή γεγονότα όσον αφορά την σημαδιακή μέρα της 8ης Μάιου του 1945 και υιοθετώνταν
αναρχικές θέσεις. Ταυτόχρονα τον κατηγορούν πως αποτίει φόρο τιμής στα μέλη του FLN που δρούσαν στην Αλγερία ως παραστρατιωτικό δίκτυο.
Δεν είχα σκοπό να το δω, τώρα το βάζω στο πρόγραμμα, η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κάποιο άλλο φιλμ(είναι και ο Ψεύτης Ήλιος του Μιχαήλοφ) από όσα θα παρουσιαστούν στις Κάννες με έντονη παραφιλολογία πριν την επίσημη παρουσίαση του.
8. La nostra vita( Our Life)
Σκηνοθέτης: Ντανιέλε Λουκέτι (Daniele Luchetti)
Με τους Elio Germano, Raoul Bova Giorgio Colangeli
Κομεντί, Ιταλία- Γαλλία 2010 95 Λεπτά
Το 2008 μια ταινία με τον περίεργο τίτλο “Ο αδελφός μου είναι Μοναχοπαίδι” στάθηκε η αφορμή για να γνωρίσουμε τον Ιταλό σκηνοθέτη Ντανιέλε Λουκέτι που εστίασε στη νεολαία και στα ιδιαίτερα κοινωνικά χαρακτηριστικά της Ιταλίας στα μέσα της δεκαετίας του 60. Από αυτό το φιλμ ξεχώρισε η ερμηνεία του Elio Germano ο οποίος πρωταγωνιστή και στο « La nostra vita ».
Υποδύεται έναν εργαζόμενο νεαρό οικογενειάρχη που χάνει την γυναίκα του και μένει μόνος με τα δύο ανήλικα παιδιά του. Αποφασίζει να κάνει το παν για να αποκτήσει χρήματα. Αλληγορία και σαρκασμός του σύγχρονου πολιτισμού όπου η οικονομική επιφάνεια αντικαθιστά την συναισθηματική και πνευματική ποιότητα.
9. La princesse de Montpensier (The Princess of Montpensier)
Σκηνοθέτης: Μπερτραν Ταβερνιέ (Bertrand Tavernier)
Με τους Mélanie Thierry, Gaspard Ulliel, Grégoire Leprince-Ringuet
Ιστορική-Δραματική, Γαλλία-Γερμανία 2010 135 Λεπτά
Από τον διακεκριμένο Γάλλο σκηνοθέτη των γνωστών έργων « Μια Κυριακή στην Εξοχή » και « Γλυκιά Νοσταλγία « ο Ταβερνιέ προσαρμόζει την ιστορία της κυρίας De la Fayette που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1662. Η αγάπη της πριγκίπισσας Marie De Meziere για τον δούκα Henri De Guise,ένας γάμος εξ ανάγκης και μια ιστορία ερωτικού πάθους μέσα στο θρησκευτικό πόλεμο του 1562.
10. Poetry
Σκηνοθέτης: Τσανγκ Ντόγκ Λι (Chang-dong Lee)
Με τους Yoon Hee- Jeong, Da-wit Lee
Δράμα, Νότια Κορέα 2010 139 Λεπτά
Ξεκίνησε ως μυθιστοριογράφος, μεταπήδησε στη συγγραφή σεναρίων( Oasis, Fish Green) έγραψε και σκηνοθέτησε το μαγευτικό Secret Sunshine, Ο Τσανγκ Ντογκ Λι είναι ένας από τους 3 καλύτερους σκηνοθέτες της χώρας του.
Η ταινία του Poetry μόνο από την υπόθεση της έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον μας.
Μια ηλικιωμένη γυναίκα έχοντας την νόσο Αλτσχάιμερ έχει να αντιμετωπίσει ακόμα ένα τραγικό συμβάν όταν ο εγγονός της που βρίσκεται υπό την κηδεμονία της, κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός μιας αυτοκτονίας. Από τις ιδιαίτερες και ξεχωριστές ταινίες του Φεστιβάλ με μεγάλη πιθανότητα κάποιας διάκρισης.
11. The Housemaid
Σκηνοθέτης: Σαγκ Σοο Ιμ (Sang-soo Im)
Με τους Jeon Do-yeon, Lee Jeong-jae, Seo Woo
Θρίλερ, Νότια Κορέα 2010 104 Λεπτά
Συγκαταλέγεται στις ταινίες που θα συγκεντρώσουν τα βλέμματα πολλών σινεφίλ για 2 βασικούς λόγους.
Από την μία είναι ένα ριμέικ ενός φιλμ που όπως λέγεται( δεν το έχω δει) έκανε αίσθηση το 1960 όταν το σκηνοθέτησε ο Κιμ Κι Γιουγκ. Από την άλλη πρωταγωνιστή ίσως το μεγαλύτερο γυναικείο κινηματογραφικό αστέρι του σύγχρονου Νοτιοκορεάτικου Σινεμά, η Jeon Do Yeon που αποκαλείτε στη χώρα της « Βασίλισσα των Καννών » κερδίζοντας το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για το Secret Sunshine( 2007) που αναφέραμε πιο πάνω. Ταυτόχρονα παίζει και στο έργο «hahaha» του Soo Hong που διαγωνίζεται στη κατηγορία « Ένα κάποιο Βλέμμα».
Εδώ παίζει μια υπηρέτρια ( Eun-yi) που διατηρεί σχέση με τον παντρεμένο ιδιοκτήτη του σπιτιού ( Hoon). Μένει έγκυος, ο Hoon την πιέζει να κάνει έκτρωση. Αυτή αρνείται. Ένα ψυχολογικό ερωτικό θρίλερ με απρόβλεπτη εξέλιξη.
12. Tournée ( On Tour)
Σκηνοθέτης: Μάθιου Αμάλρις (Mathieu Amalric)
Με τους Mathieu Amalric, Anne Benoit, Antoine Gouy
Κομεντί, Γαλλία 2010 111 Λεπτά
Ένας βετεράνος και αποτυχημένος παραγωγός φεύγει από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να επιστρέψει στη Γαλλία για ένα νέο ξεκίνημα. Με μια ομάδα κοριτσιών περιοδεύει από λιμάνι σε λιμάνι για ένα υψηλού θεάματος στριπτίζ στους δρόμους του Παρισιού. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο ίδιος ο σκηνοθέτης.
13. Un Homme Qui Crie (A Screaming Man)
Σκηνοθέτης: Mahamat-Saleh Haroun
Με τους Youssouf Djaoro, Diouc Koma, Emile Abossolo M’Bo
Δράμα, Βέλγιο- Γαλλία 92 Λεπτά
Δημοκρατία του Τσαντ. Ο Άνταμ 60 χρονών παλιός πρωταθλητής κολύμβησης εργάζεται ως συνοδός σε πισίνα ξενοδοχείου. Αναγκάζεται να εγκαταλείψει την εργασία του όταν οι νέοι κινέζοι ιδιοκτήτες του αναλαμβάνουν τα ηνία. Αφήνει την δουλειά του στο γιό του Αμπντέλ. Νοιώθει ταπεινωμένος και αγανακτισμένος. Η χώρα του βυθίζεται σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Η κυβέρνηση του Τσαντ σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει τους δράστες ζητά από τον πληθυσμό οικονομική συνεισφορά. Ο Άνταμ παρενοχλείτε από το κράτος για να βοηθήσει οικονομικά. Αλλά είναι άνεργος και αδέκαρος.
Ο 50 χρόνος σκηνοθέτης με μικρή φιλμογραφία (Bye Bye Africa, Abouna, Kalala) εστιάζει σε ένα δράμα γύρω από τα πραγματικά γεγονότα της γενέτειρας του.
Το γεγονός πως η ταινία είναι συμπαραγωγή δύο ευρωπαϊκών χωρών μας βάζει την υποψία πως ο Χαρούν προτίμησε αυτή την διαδικασία για να μην βρεθεί μπλεγμένος στη γνωστή τακτική της λογοδοσίας και λογοκρισίας που αποτελεί συνήθη πρακτική των Αφρικανικών χωρών.
14. Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives
Σκηνοθέτης: Apichatpong Weerasethakul
Με τους Natthakarn Aphaiwonk, Sakda Kaewbuade, Geerasak Kulhong, Jenjira Pongpas, Thanapat Saisayma, Kanokporn Thongaram
Κωμωδία Φαντασίας- Δράμα , Ταϊλάνδη- Γερμανία- Ισπανία- Μ. Βρετανία-Γαλλία 2009 110 Λεπτά
Ο Boonmee πάσχει από νεφρική ανεπάρκεια και γνωρίζει πως θα πεθάνει σε 48 ώρες. Στο σπίτι του τον επισκέπτεται ένα φάντασμα, είναι η πεθαμένη σύζυγος του αλλά επιστρέφει στο σπίτι και ο « χαμένος» γιος του σε πιθηκοειδή μορφή.
Πλήθος διακρίσεων για έναν «ανήσυχο» καλλιτέχνη όπως θεωρείτε ο Απιχατπογκ. Ο κινηματογράφος του ξεφεύγει πολλές φορές από την ρεαλιστική αφήγηση και αγγίζει το λυρισμό, την μυθοπλασία το μυστήριο της ζωής. Ξεκίνησε με ταινίες μικρού μήκους το 1994, και ουσιαστικά δραστηριοποιείται στη Ταϊλάνδη όπου δημιούργησε μια εταιρεία με ανεξάρτητες παραγωγές. Έγινε ευρύτερα γνωστός όταν το 2002 κέρδισε στις Κάννες βραβείο στο τμήμα « Ένα κάποιο βλέμμα » με το αμφιλεγόμενο « Blisfuly Yours » και βραβείο κριτικής επιτροπής 2 χρόνια αργότερα με το « Tropical Malady ». Η αλήθεια είναι πως τα έργα του έχουν μικρό σινεφίλ κοινό. Δεν αρέσουν ιδιαίτερα. Όσοι επιθυμείτε να πάρετε μια ιδέα από Απιχατπογκ προτιμήστε το έργο «Σύνδρομα και ένας Αιώνας» του 2007.
15. Utomlyonnye solntsem 2 ( Burnt by the Sun 2: Exodus )
Σκηνοθέτης: Νικίτα Μιχάλκοφ (Nikita Mikhalkov)
Με τους Nikita Mikhalkov, Oleg Menshikov, Dmitri Dyuzhev
Δράμα, Ρωσία-Γερμανία-Γαλλία 2009
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η δεύτερη ταινία( μετά το Outside The Law του Bouchareb ) του διαγωνιστικού τμήματος με ένα ενδιαφέρον που ξεπερνά την ίδια την υπόθεση του έργου. Αποτελεί συνέχεια του ομώνυμου φιλμ που εντυπωσίασε το 1994-95 αποσπώντας όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στηριζόμενο σε μία ευφάνταστη τραγική κωμωδία με τον ήρωα του έργου Κολόνεβ Κοτόβ να αντιπροσωπεύει ένα θύμα της Σταλινικής εξουσίας.
Ο Νικίτα Μιχαήλοφ με τις όποιες αποκλίσεις και ενστάσεις για την Σταλινική περίοδο που αποτυπώθηκαν και στον « Ψεύτη Ήλιο 1» δεν απαρνήθηκε ποτέ το κομμουνιστικό του παρελθόν. Άλλωστε προέρχεται από οικογένεια που στήριξε το καθεστώς με τον λογοτέχνη πατέρα του (Σεργκέι) να συμμετέχει στη δημιουργία των σοβιετικών εθνικών ύμνων. Είναι αναγκαία αυτή η μικρή εισαγωγή γιατί όσοι έτυχε να δουν στις 17 Απριλίου στη Ρωσική Πρωτεύουσα το δεύτερο μέρος ( αυτό που θα διαγωνιστεί στις Κάννες), κάνουν λόγο για μια ακριβή παραγωγή ( 70 εκατομμύρια δολάρια) που έχει ως στόχο να αποκαταστήσει το όνομα του Στάλιν. Ακόμα δεν το έχουμε δει, άρα δεν έχουμε άποψη. Το μόνο σίγουρο, είναι πως αυτή την χρονική περίοδο στη Ρωσία έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για την Σταλινική περίοδο. Από την μία φαίνεται ο Βλαδιμήρ Πούτιν να επιθυμεί την μερική αποκατάσταση του ονόματος του Στάλιν και ο πρόεδρος Μετβέντεφ να είναι αντίθετος.
Ο Νικίτα Μιχαήλοφ αρνήθηκε τις κατηγορίες που του προσάπτουν και ετοιμάζει και τρίτο μέρος, θα το ονομάσει Citadel.
Και κάτι ακόμα. Τελικά το Φεσιβάλ Καννών παρόλη την εμφανή του κρίση αποτελεί πειρασμό ακόμα και για τον Ρώσο σκηνοθέτη που πριν αρκετά χρόνια δήλωσε δημόσια πως δεν επιθυμεί να συμμετάσχει ξανά στο φεστιβάλ όταν η κριτική επιτροπή επέλεξε να δώσει στον Ταραντίνο το Πρώτο Βραβείο για το «Pulp Fiction» και όχι στον ίδιο.
16. My Joy ( Schastye Moe)
Σκηνοθέτης: Σεργκέι Λοζνίτσα (Sergei Loznitsa)
Με τους Victor Nemets, Olga Shuvalova, Vladimir Golovin
Δράμα, Ουκρανία 2010
Η σύγχρονη Ρωσία της βίας, της εγκληματικότητας της πορνείας μέσα από το φακό ενός ντοκιμενταρίστα όπως χαρακτηρίζεται ο Λονζνίτσα. Απόφοιτος του πάλαι ποτέ σπουδαίου Ρωσικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου ο 46χρονος σκηνοθέτης δοκιμάζει τις δυνατότητες του για πρώτη φορά σε μεγάλου μήκους ταινία, και θα μπορούσε να αποτελέσει την πραγματική ευχάριστη έκπληξη του φετινού Φεστιβάλ Καννών.
Είναι η ιστορία του οδηγού Γκιόργκι ο οποίος πηγαίνοντας προς την δουλειά του παίρνει λάθος δρόμο σε έναν αυτοκινητόδρομο της ρωσικής υπαίθρου. Μέσα από μια αλλόκοτη κατάσταση συναντά τους κατοίκους μιας απομονωμένης περιοχής. Έναν βετεράνο πολέμου, μια έφηβη πόρνη, μια τσιγγάνα και διεφθαρμένους αστυνομικούς. Η απώλεια της μνήμης του και η κακή κατάσταση της υγείας του είναι το κομβικό σημείο της ιστορίας, ξετυλίγοντας σαν παραβολή όλα εκείνα τα στοιχεία που αποκαλύπτουν την ηθική παρακμή της Ρωσίας.
17. Rizhao Chongqing ( Chonqqing Blues)
Σκηνοθέτης : Xiaoshuai Wang
Δράμα, Κίνα 2010
Για πολλούς η ταινία του « The Days » θα μπορούσε να είναι στις 100 καλύτερες όλων των εποχών. To BBC την κατέταξε μέσα σ’αυτές. Το «Σαγκάη Ντριμς » ή « O Ποδηλάτης του Πεκίνου » , εξερευνούν ιδανικά τις λεπτές ανθρώπινες σχέσεις, το ρόλο της εργασίας σε διάφορες πόλεις και χρόνους στη Κίνα. Μεγάλος σκηνοθέτης πραγματικά.
Το 2010 βρίσκεται στις Κάννες για μια ακόμα ιστορία ανθρώπινων εξομολογήσεων.
Ο Λάο Λι καπετάνιος στο επάγγελμα επιστρέφει στο σπίτι του μετά από 6 μήνες απουσίας. Μαθαίνει ότι ο γιος του Μπο Λι πυροβολήθηκε από την αστυνομία. Ξεκινά μια αναζήτηση στη πόλη Chongqing για να μάθει την αλήθεια. Η προσπάθεια του είναι δύσκολη γιατί αντιλαμβάνεται αργά πια, πως για 25 χρόνια ήταν μακριά από το παιδί του. Δεν το ήξερε στα αλήθεια, δεν ήταν κοντά του.
18. TENDER SON – THE FRANKENSTEIN PROJECT
Σκηνοθέτης : Κορνέλ Μουντρούτσκο (Kornél Mundruczó)
Με τους Kornél Mundruczó, Rudolf Frecska, Lili Monori, Miklós Székely, Kitty Csikos
Δράμα, Ουγγαρία 2010 110 Λεπτά
Στο παρά πέντε ο σκηνοθέτης ολοκλήρωσε το φιλμ με αποτέλεσμα να βρεθεί τελικά στη λίστα του διαγωνιστικού τμήματος.
Ένας 19 χρόνος (Rudolf Frecska) επιστρέφει πίσω στους δικούς του έπειτα πολύχρονη παραμονή σε οικοτροφείο όπου μεγάλωσε. Η προσπάθεια του να κερδίσει την αγάπη των δικών του αποδεικνύεται μια προσπάθεια δύσκολη. Οικογενειακοί δεσμοί μέσα από τον ρεαλιστικό μάτι του ανερχόμενου Κορνέλ Μουντρούτσκο. Ο 35 χρόνος σκηνοθέτης αριστούχος της Ουγγρικής σχολής κινηματογράφου και θεάτρου έχει το χάρισμα να συνδυάζει εξαιρετικά και τις 2 τέχνες, εργαζόμενος επαγγελματικά και στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Το έργο. Το « FRANKENSTEIN PROJECT » είναι εν μέρη δικό του θεατρικό έργο που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία και τώρα το παρουσιάζει και στην κινηματογραφική του εκδοχή. Η ταινία του « Joanna » που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα νομίζω αξίζει να την δει κανείς. Δεν είναι αριστούργημα. Δίνει όμως μια καθαρή εικόνα του πολυτάλαντου δημιουργού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου