Με παρατεταμένα χειροκροτήματα υποδέχθηκε το κοινό και οι κριτικοί την εντεκάλέπτη μικρού μήκους ταινία Casus Belli του Γιώργου Ζώη που διαγωνίζεται για το βραβείο της συγκεκριμένης κατηγορίας. Ήταν πράγματι το καλύτερο φιλμ, και δε το λέμε λόγω εθνικής έπαρσης. Η φανταστική από κάθε άποψη σκέψη του, να παρουσιάσει την οικονομική κρίση μέσω 7 μεγάλων ουρών, που αποτελούνται από ήσυχους και υπάκουους συμπολίτες μας σε σημεία γνώριμα στο καθένα μας, δε θα είχε κανένα νόημα αν δεν έκανε την μεγάλη ανατροπή. Και την έκανε.
Ό νεαρός μαθηματικός και σκηνοθέτης επέλεξε ένα σουπερμάρκετ, ένα μπαρ για να καταλήξει η ουρά στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Ενώ περνούν από μπροστά μας 145 χαρακτήρες με ίδια συμβιβασμένη στο σύστημα συμπεριφορά ο τελευταίος θα ανατρέψει ότι βλέπαμε για 10 λεπτά. Ο Ζώης έχει πολιτική άποψη και όπως εκφράζεται στο φίλμ, εμένα με καλύπτει πλήρως. Ο τελευταίος και δυναμικός χαρακτήρας του έργου, είναι ένας ηλικιωμένος κύριος απηυδισμένος από το γεγονός ότι τίποτα σ’ αυτή τη χώρα δεν αλλάζει. Είναι ότι καλύτερο, να βλέπεις έναν παππού να προσπαθεί να ξυπνήσει μια κοινωνία που βρίσκεται σε κώμα. Μια κοινωνία( η ελληνική) που όσο πάει συντηρητικοποιείται , και ο Ζώης στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους μας. Ξυπνήστε!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου