Μ. Βρετανία 2010, 129 Λεπτά
Με τους Λεσλι Μανβιλ, Τζιμ Μπροντμπεντ, Ρουθ Σιν, Ντειβιντ Μπραντλει, Όλιβερ Μαλτμαν
Ένα θεωρητικά ιδανικό ζευγάρι μεσηλίκων ανάμεσα στα προβλήματα των φίλων τους γίνεται η αντανάκλαση μιας γενιάς και ενός κόσμου που βρυχάται από μοναξιά και προσωπικά αδιέξοδα. Ένα ζωηρό πινγκ πονγκ εικόνων, διαλόγων και έντονων συναισθημάτων με καταλυτική παρουσία την φανταστική -εσωτερική ερμηνεία της Λέσλι Μανβιλ (Μυστικά και Ψέματα) και την σεναριακή και σκηνοθετική υπογραφή του Μάικ Λι.
Είναι μια πραγματική σπουδή πάνω στον γνώριμο προβληματισμό του Λι για το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις ανθρώπινες συμπεριφορές αλλά και τα όρια που πρέπει να τίθενται όταν τα προβλήματα των γύρω μας τα αφήνουμε να επηρεάζουν τη δική μας ζωή.
Όσοι γνωρίζετε τη φιλμογραφία του Βρετανού σκηνοθέτη όσα ανέφερα πιο πάνω θα τα θεωρήσετε ένα ανακάτεμα των μέχρι σήμερα ταινιών του. Μπορεί να είναι εν μέρη και αλήθεια. «Τυχερή και Ευτυχισμένη», «Γυμνός» και στο βάθος στοιχεία που χρησιμοποίησε στο «Μυστικά και Ψέματα».
Θα προσέξετε όμως, πως σε κάθε έργο γίνεται πιο οξύς ακόμα πιο αποκαλυπτικός. Στο «Another Year» ακολουθεί κυκλική αφήγηση που εκ των πραγμάτων δυσκολεύει την επικέντρωση σε κάτι συγκεκριμένο, αλλά η ιστορία και οι ρόλοι έχουν τόσο πολύ μελετηθεί που μπορούμε να μιλήσουμε όπως αναφέραμε για πραγματική σπουδή. Δεν αφήνει τίποτα στο απυρόβλητο ούτε καν το «τέλειο αντρόγυνο».
Οι τέσσερεις εποχές του χρόνου είναι το σημείο εκκίνησης του Τομ( Τζιμ Μπροντμπεντ )και της Τζέρι ( Ρουθ Σιν )που μένουν σε ένα αγρόκτημα στα περίχωρα του Λονδίνου. Αυτός Γεωλόγος, αυτή Ψυχολόγος, με το γιο τους Τζο( Όλιβερ Μαλτμαν) να τους βλέπει σπανίως, η ζωή τους περιστρέφεται από τις καθημερινές ασχολίες και συζητήσεις ενός αγαπημένου ζευγαριού που μετά από δεκαετίες έγγαμου βίου η συνήθεια, και η ρουτίνα έχει γίνει τρόπος ζωής.
Η επίσκεψη πρωτίστως της Μαίρης (Λεσλι Μανβιλ )και δευτερευόντως του Τομ (Πίτερ Γουάιτ) θα δημιουργήσει μια αναπόφευκτη αναταραχή στην οικογένεια. Η Μαίρη με δύο αποτυχημένους γάμους είναι φοβερά ανασφαλής, ενοχική και βαθιά καταθλιπτική. Ο Τόμ με προσωπικά και επαγγελματικά αδιέξοδα να τον κατατρέχουν, βρίσκει διέξοδο στο φαγητό, στο μανιώδες κάπνισμα και στο πότο.
Και για τους δύο ο Τομ και η Τζέρυ εκφράζουν την απόλυτη οικογενειακή ισορροπία.
Φλυτζάνια τσαγιού, ποτήρια κρασιού, το τραπέζι της κουζίνας και το μπάρπεκιου στο κήπο συνθέτουν ένα υπέροχο σκηνικό στο οποίο οι ήρωες του Μαικ Λι θα αποκαλυφθούν και θα μιλήσουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο για ότι τους κατατρέχει και ότι τους απασχολεί. Για τις ελπιδοφόρες σχέσεις που καταλήγουν σε φιάσκο και χωρισμό, για την ατεκνία , για την φίλια και τα όρια της, για την κατάθλιψη συνέπεια της μοναξιάς και της γήρανσης, για τον θάνατο μα και για κάτι ακόμα που για τον Μαικ Λι είναι το Α και το Ω σε όλα του τα φίλμ. Ο δρόμος προς την βασική ανθρώπινη επιθυμία….δηλαδή την ευτυχία.
Η πιο λαμπρή ταινία του πρόσφατου Φεστιβάλ Καννών.
Στις Αίθουσες από την Πέμπτη 25/11/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου