Σκηνοθέτης: Όλιβερ Στόουν
Με τους: Μάικλ Ντάγκλας, Σία Λαμπούφ, Κάρι Μούλιγκαν, Σούζαν Σάραντον, Τζος Μπρόλιν
Κοινωνικό- Δράμα, Η.Π.Α 2010 133 Λεπτά
Επηρεασμένος από τη ζωή του πατέρα του, που ήταν χρηματιστής, ο Όλιβερ Στόουν εμπνεύστηκε το 1987, την ταινία Wall Street.
Αρκετοί σινεφίλ, θα θυμούνται την επιβλητική ερμηνεία του Μάικλ Ντάγκλας.
Πίσω όμως απ’ αυτήν, ο βραβευμένος σκηνοθέτης έκρουε σε ανύποπτο χρόνο τον κώδωνα του κινδύνου, για τις συνέπειες της πλεονεξίας και της χωρίς φραγμούς κερδοσκοπίας.
Τότε, με το « αντίπαλο δέος» να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, ήταν αδιανόητο να αμφισβητηθεί το « Δυτικό Οικονομικό Πρότυπο». Ο Όλιβερ Στόουν δεν το αμφισβήτησε πλήρως. Έδειξε, πως ένα άτομο που πατάει επί πτωμάτων, μπορεί να κερδίσει χρήματα και κοινωνική καταξίωση. Έδειξε όμως και κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό. Πως, ένας ιδεολόγος προερχόμενος από την εργατική τάξη, μπορεί να αλλοιωθεί, όταν διεισδύει στον κόσμο του ατελείωτου χρήματος.
Τώρα, 23 χρόνια μετά, ο Όλιβερ Στόουν εξαγριωμένος με την υπόθεση « Ένρον» αλλά και τις τεράστιες ευθύνες των τραπεζιτών για τα αμερικανικά « τοξικά ομόλογα» διευρύνει την οπτική του, και ρίχνει σαφέστατες αιχμές στο οικονομικό οικοδόμημα.
Τότε, με το « αντίπαλο δέος» να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, ήταν αδιανόητο να αμφισβητηθεί το « Δυτικό Οικονομικό Πρότυπο». Ο Όλιβερ Στόουν δεν το αμφισβήτησε πλήρως. Έδειξε, πως ένα άτομο που πατάει επί πτωμάτων, μπορεί να κερδίσει χρήματα και κοινωνική καταξίωση. Έδειξε όμως και κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό. Πως, ένας ιδεολόγος προερχόμενος από την εργατική τάξη, μπορεί να αλλοιωθεί, όταν διεισδύει στον κόσμο του ατελείωτου χρήματος.
Τώρα, 23 χρόνια μετά, ο Όλιβερ Στόουν εξαγριωμένος με την υπόθεση « Ένρον» αλλά και τις τεράστιες ευθύνες των τραπεζιτών για τα αμερικανικά « τοξικά ομόλογα» διευρύνει την οπτική του, και ρίχνει σαφέστατες αιχμές στο οικονομικό οικοδόμημα.
Τονίζει με σαφήνεια ότι η απληστία, και η ατομική ανηθικότητα, είναι προέκταση του οικονομικού μοντέλου που ακολουθείται, και είναι αναπόφευκτες οι επιπτώσεις στα θύματα αυτού του μοντέλου, δηλαδή στους εργαζόμενους και στους ανυποψίαστους πολίτες.
Μερικές βδομάδες προτού ξεσπάσει το Αμερικανικό οικονομικό « κραχ» του 2008, η εισηγμένη στο χρηματιστήριο επενδυτική τράπεζα ΚΖΙ βλέπει τις μετοχές της να βυθίζονται σε μια άνευ προηγουμένου πτώση.
Μερικές βδομάδες προτού ξεσπάσει το Αμερικανικό οικονομικό « κραχ» του 2008, η εισηγμένη στο χρηματιστήριο επενδυτική τράπεζα ΚΖΙ βλέπει τις μετοχές της να βυθίζονται σε μια άνευ προηγουμένου πτώση.
Η κραυγή αγωνίας ενός έντιμου και πεπειραμένου στελέχους, του Λού, και του « πνευματικού του παιδιού» χρηματιστή Τζέικομπ Μουρ(Σία Λαμπούφ) πέφτει στο κενό, γιατί διαφαίνονται « οικονομικά παιχνίδια» μετόχων που ωφελούνται από την κατάρρευση της εταιρίας. Ο νεαρός Τζέικομπ, διατηρεί σχέση με την Γουίνι(,Κάρι Μούλιγκαν) κόρη ενός τρομακτικά πανέξυπνου κερδοσκόπου, του Γκόρντον Γκέκο(,Μάικλ Ντάγκλας) που βρέθηκε στη φυλακή για ξέπλυμα μαύρου χρήματος(θα μας φέρει στο νου το « σκάνδαλο Κοσκωτά»). Η αποφυλάκιση του θα τον ξαναβάλει δυναμικά στο παιχνίδι της εξουσίας και της ηγεμονίας, χρησιμοποιώντας όποιο όπλο διαθέτει.
Το περίεργο με τον Γκόρντον Γκέκο, είναι πως σε ορισμένα σημεία, μας κερδίζει με τα επιχειρήματά του.
Χαρακτηρίζει τη γενιά που αποκαλούμε εδώ στην Ελλάδα των «700 ευρώ» ως νίντζα. Τους νέους που τους αφήσαμε χωρίς δουλειές, χωρίς μέλλον. Είναι οι ορθές επισημάνσεις ενός δημαγωγού, γιατί τελικά αλλά λέει και άλλα πράττει.
Η ειρωνεία σε όλο της το μεγαλείο, όταν ο σκηνοθέτης δείχνει τους « πανίσχυρους» τραπεζίτες να καταφεύγουν εν ριπή οφθαλμού στη κρατική ενίσχυση, όταν για χρόνια πολεμούσαν με όλα τους τα μέσα το κράτος, και δήλωναν υπέρμαχοι της ιδιωτικής αυτορρύθμισης.
Η ταινία λέει και άλλες αλήθειες που καλό είναι να τις λάβει σοβαρά υπόψη ο Υπουργός των Οικονομικών μας, ο οποίος δίνει μεγάλη βαρύτητα στις τάσεις των « αγορών».
Χαρακτηρίζει τη γενιά που αποκαλούμε εδώ στην Ελλάδα των «700 ευρώ» ως νίντζα. Τους νέους που τους αφήσαμε χωρίς δουλειές, χωρίς μέλλον. Είναι οι ορθές επισημάνσεις ενός δημαγωγού, γιατί τελικά αλλά λέει και άλλα πράττει.
Η ειρωνεία σε όλο της το μεγαλείο, όταν ο σκηνοθέτης δείχνει τους « πανίσχυρους» τραπεζίτες να καταφεύγουν εν ριπή οφθαλμού στη κρατική ενίσχυση, όταν για χρόνια πολεμούσαν με όλα τους τα μέσα το κράτος, και δήλωναν υπέρμαχοι της ιδιωτικής αυτορρύθμισης.
Η ταινία λέει και άλλες αλήθειες που καλό είναι να τις λάβει σοβαρά υπόψη ο Υπουργός των Οικονομικών μας, ο οποίος δίνει μεγάλη βαρύτητα στις τάσεις των « αγορών».
Για τον Όλιβερ Στόουν οι «αγορές» είναι μέρος του κερδοσκοπικού παιχνιδιού
«πουλάνε φόβο αλλά και πανικό και κάποιοι τον λατρεύουν» όπως επισημαίνει ο συμπαθής Λου.
Το έργο δεν είναι μόνο πολιτική. Βλέπουμε παράλληλα, πως αναπτύσσεται η σχέση κόρηςκαι πατέρα. Η λέξη « μίσος» που εκστομίζει η Γουίνι για τον πατέρα της, κρύβει σίγουρα καιθαυμασμό, που φανερώνεται με ποικίλους τρόπους, με πιο χαρακτηριστικό το γεγονός ότι επιλέγει για σύντροφο της έναν επίσης φιλόδοξο χρηματιστή.
Ο Μάικλ Ντάγκλας, ενώ βρισκόταν σε πρώιμο στάδιο καρκίνου του λάρυγγα, ηγήθηκε εξαιρετικά της ναυαρχίδας των σταρ. Πλάθει με υποκριτική δεινότητα -όπως ακριβώς έπραξε το 1987 και κέρδισε το Όσκαρ στο Wall Street του 1987 - τον αδίστακτο, ανέντιμο, αμφισβητούμενης ηθικής επιχειρηματία και πατέρα.
Η 25 χρονη Κάρι Μούλιγκαν ανεβαίνει βήμα βήμα τα σκαλοπάτια, που θα την οδηγήσουν σε μια μεγάλη σταδιοδρομία.
Το έργο δεν είναι μόνο πολιτική. Βλέπουμε παράλληλα, πως αναπτύσσεται η σχέση κόρηςκαι πατέρα. Η λέξη « μίσος» που εκστομίζει η Γουίνι για τον πατέρα της, κρύβει σίγουρα καιθαυμασμό, που φανερώνεται με ποικίλους τρόπους, με πιο χαρακτηριστικό το γεγονός ότι επιλέγει για σύντροφο της έναν επίσης φιλόδοξο χρηματιστή.
Η 25 χρονη Κάρι Μούλιγκαν ανεβαίνει βήμα βήμα τα σκαλοπάτια, που θα την οδηγήσουν σε μια μεγάλη σταδιοδρομία.
Τέλος, χαρακτηρίζεται ο σκηνοθέτης των έντονα πολιτικών αλλά και αμφιλεγόμενων θεμάτων. Το JFK, το Platoon, η ταινία αφιέρωμα στον Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, πράγματι ο Όλιβερ Στόουν βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα και πιάνει τον παλμό των εξελίξεων. Μπορεί το Γουόλ Στριτ: Το Χρήμα Ποτέ δεν Πεθαίνει” να μην είναι η ταινία δυναμίτης, έχει όμως όλα εκείνα τα στοιχεία που θέλει να δει ο ενεργά σκεπτόμενος θεατής, αλήθειες για το οικονομικό αδιέξοδο, αλήθειες για τις οικογενειακές σχέσει, ς με πρωταγωνιστές που σίγουρα δεν περνάνε αδιάφοροι.
Το « Γουόλ Στριτ: Το Χρήμα Ποτέ δεν Πεθαίνει» στους κινηματογραφους από την Πεμπτη 23/9/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου