Κριτική Ταινίας: Ταξίδι 2: Το Μυστηριώδες Νησί (2012)

Ταξίδι 2: Το Μυστηριώδες Νησί (2012)

Αγγλικός Τίτλος:Journey 2: The Mysterious Island

οfficial site: http://www.themysteriousisland.com/
Tagline: Πίστεψε το αδύνατο. Ανακάλυψε το απίστευτο.
Είδος:Περιπέτεια, Φαντασίας
Διάρκεια: 94'
Γλώσσα:Αγγλικά
Χώρα:Η.Π.Α.
Εταιρεία Διανομής: Village Films
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 15/03/2012

Δείκτης Καταλληλότητας:

Βαθμολογία SevenArt: [1.5/10]

Βαθμολογία Επισκεπτών: [0.0/10]

Κριτική SevenArt:

Είναι η κλασική περίπτωση χολιγουντιανού μπλοκμπάστερ του συρμού που το βλέπεις και το ξεχνάς το επόμενο λεπτό. Το “Ταξίδι 2: Το Μυστηριώδες Νησί” απευθύνεται, όπως και η πρώτη ταινία αυτής της αδιάφορης τριλογίας (έπεται και συνέχεια το 2014), σε γονείς που ψάχνουν ανάλαφρο τρόπο να διασκεδάσουν τα παιδιά τους. Μόνο που, καμιά φορά, αυτό που αποκαλείται σινεμά για παιδιά περισσότερο εκνευρισμό μπορεί να προκαλέσει παρά ευφορία.

Σ’ αυτήν την κατηγορία εμπίπτει η συγκεκριμένη ταινία, με το απαράδεκτο σενάριο της να μην είναι η μοναδική πηγή του κακού, αλλά να συνοδεύεται κι από τερατώδεις διαλόγους που παίζουν με τη νοημοσύνη μικρών και μεγάλων. Πάλι καλά που ο υποτιτλισμός στα ελληνικά δε μεταφράζει αυτούσιες τις καλτ αμερικανικές ατάκες. Οι πέντε-έξι βασικοί χαρακτήρες είναι κακοί, και καθόλου δουλεμένοι από τον σκηνοθέτη Μπραντ Πέιτον, με το πρώτο έργο του 2008 “Ταξίδι στην Άκρη της Γης”, που ήταν εμπνευσμένο από το βιβλίο του Ιούλιου Βερν, να μοιάζει αριστούργημα μπροστά του.

Ένα φανταστικό νησί, ο μοναδικός επιζών σε αυτό, και μια οικογενειακή αποστολή που πάει να τον σώσει. Το νησί είναι έτοιμο να βουλιάξει, κι αυτή είναι εν ολίγοις η υπόθεση, αυτό και το τέλος. Ο δε Μαικλ Κέιν έχει καταντήσει μαϊντανός τελευταία, και δεν είναι μόνο η συμμετοχή του σε αυτήν την παραγωγή της Ντίσνεϊ που μας προβληματίζει αλλά και οι συμμετοχές του στο σπικάζ των “Ζουμπαίος και Ιουλιέτα” και “Αυτοκίνητα 2”. Θέλω να ελπίζω πως δεν θα μιλάμε από δω και πέρα για το ξεπεσμό ενός τόσο σπουδαίου ηθοποιού.

Ενώ το “Ταξίδι στην Άκρη της Γης”, πριν από μια τετραετία, θεωρήθηκε πρωτοπόρο όσον αφορά το ψηφιακό 3D, εδώ, στο δεύτερο μέρος, η τρισδιάστατη απεικόνιση δεν είναι ικανή να βοηθήσει το αδύναμο έργο.

(1,5/10)Ιάκωβος Γωγάκης