Hidden Movie Secrets in Festivals: Ακατάλληλος για Παιδιά ( Αυστραλία)

Ακατάλληλος για Παιδιά του Πήτερ Τέμπλεμαν

Χωρίς Διανομή | 07 Σεπτεμβρίου 2012 | SevenArt.gr

Του Ιάκωβου Γωγάκη(gogakis@sevenart.gr)

Ο Ιάκωβος Γωγάκης παρουσιάζει ταινίες που αξίζουν της προσοχής σου, οι οποίες προβλήθηκαν πρόσφατα σε κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο και δεν έχουν βρει (ακόμα;) διανομή στην Ελλάδα.

Ακατάλληλος για Παιδιά του Πήτερ Τέμπλεμαν

Όσοι περάσαμε τον Μάιο από το περίπτερο της Αυστραλίας στο Φεστιβάλ Καννών, όπου και να γυρίζαμε το βλέμμα μας, ήταν αδύνατο να μην έπεφτε πάνω στις γιγαντοαφίσες και στα δελτία τύπου προώθησης της συγκεκριμένης ταινίας. Οι Αυστραλοί είναι γνωστό ότι δεν διανύουν την καλύτερη περίοδο της κινηματογραφικής τους ιστορίας, που ήταν σαφώς το ούτω καλούμενο Νέο Ρεύμα της δεκαετίας του 1970 (“Μίσος και Αίμα”, “Το Μυστικό του Βράχου των Κρεμασμένων”), παρά ταύτα δείχνουν το τελευταίο διάστημα ότι επιθυμούν να ανακάμψουν. Αναβάθμισαν πρωτίστως το Φεστιβάλ Σίδνεϊ, έπειτα τις κινηματογραφικές τους σχολές και μερικές από τις παραγωγές τους, όπως το “Black and White and Sex” ή ακόμα ταινίες σαν κι αυτήν εδώ.

Το “Not Suitable For Children” παρεκκλίνει από τις ιδιαίτερες και σοφιστικέ φεστιβαλικές επιλογές της στήλης αυτής, αποτελεί όμως μια όμορφη παρένθεση μακριά από τα ταμπού, τα συμπλέγματα και τους δογματισμούς που ρίχνουν στην πυρά οτιδήποτε ταυτίζεται με το mainstream. Συμπορεύομαι με όσους μέμφονται την ανάλαφρη και εύπεπτη κουλτούρα, που στοχεύει στο χρήμα των πολλών και τελικά ηγεμονεύει το εμπορικό σινεμά. Τις πλείστες φορές είναι για τα σκουπίδια, αλλά κάποιες άλλες (όπως καλή ώρα αυτή) ανοίγεται ένα παράθυρο αισιοδοξίας όταν το κοινότυπο θέμα του έργου και η κλασσική του δομή, θα ανταμώσει μια κάποια καινοτομία μαζί με το σινεμά του δημιουργού. Στη συγκεκριμένη ταινία, το πάντρεμα όλων αυτών γίνεται αντιληπτό από την πλοκή και τις ανατροπές της.

Ο Τζόνα ουδεμία σκοτούρα έχει στο κεφάλι του. Την ημέρα χαλαρώνει στο σπίτι με τους δύο συγκατοίκους του, και τα βράδια παίρνουν θέση τα γλέντια, τα πάρτι και οι γυναίκες που του γίνονται τρόπος ζωής. Δευτερόλεπτα πριν το σεξ με την τελευταία του κατάκτηση, την Μπέγκι, η καθημερινότητα του ανατρέπεται, όταν έντρομος ανακαλύπτει ένα εξόγκωμα στα γεννητικά του όργανα. Η ιατρική γνωμάτευση είναι αδυσώπητα σκληρή. Ο καρκίνος των όρχεων είναι πια γεγονός. Κρύος ιδρώτας θα τον περιλούσει, όταν θα αντιληφθεί πως μετά το χειρουργείο θα παραμείνει ουσιαστικά στείρος. Ακολουθεί ένα απίστευτο κρεσέντο παλιών και νέων γνωριμιών σε μια προσπάθεια να βρει μέσα σε τρεις εβδομάδες σύντροφο που θα του κάνει παιδί. Δεν πα’ να ψάχνει μέσα από το facebook; Δεν πα’ να κάνει τεμενάδες σε κάτι ώριμες λεσβίες και στις γυναίκες που τον περιβάλλουν; Καμιά δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται, και καθώς ο χρόνος εξαντλείται το έργο θα πάρει μια αλλιώτικη τροπή, εστιάζοντας στις βαθύτερες ανθρώπινες ανάγκες που τίθενται πιο ψηλά από τον ατομι
κό εγωισμό και τις επιδερμικές εμπειρίες της καθημερινότητας.

Τα στούντιο του Χόλλιγουντ αν σνομπάρουν τον Πήτερ Τέμπλεμαν και τον αφήσουν να αλωνίζει και να πειραματίζεται στην Αυστραλία, τότε θα κάνουν μέγα λάθος. Είναι η ιδανική περίπτωση εμπορικού σκηνοθέτη που μπορεί να βάλει λεφτά στα ταμία τους. Στο “Not Suitable For Children”, ο Τέμπλεμαν παρέα με τον σεναριογράφο Μάικλ Λούκας διασκεδάζουν και ταυτόχρονα προβληματίζουν. Θα μπορούσε κανείς αρχικά να το ταυτίσει κάποιος με το “Κολλητοί με Παιδί” που παιζόταν μέχρι πρόσφατα στους ελληνικούς κινηματογράφους. Εδώ ο Αυστραλός αποφεύγει την τραγελαφική παρωδία και την άσκοπη φλυαρία της αμερικανίδας συναδέλφου του Τζένιφερ Γουέστφελντ. Εξίσου σημαντικό και ταυτόχρονα σπάνιο σε παρόμοιες δραματικές κομεντί, είναι το γεγονός ότι προσδίδει αληθοφάνεια στους χαρακτήρες και τεκμηρίωση των γεγονότων. Ενισχύει το εγχείρημα η αλληλεπίδραση του πάθους και του ταλέντου των τριών βασικών προσώπων που τσιγκλούν την προσοχή. Ο σκηνοθέτης φορτίζει την εικόνα με τέτοιο τρόπο ώστε μας επιτρέπει να ακολουθήσουμε τον γοργό του ρυθμό.

Στηρίζεται στις πνευματώδεις ατάκες, αποτέλεσμα της τοπικής ιδιοσυγκρασίας, που βρίσκονται πιο κοντά στο βρετανικό μοτίβο απ’ ότι στο αμερικανικό, και ταυτόχρονα παίζει με τις ανατροπές και τις επιβαλλόμενες για το κινηματογραφικό είδος, ηθικές παρεμβολές. Μεταδίδει στο κοινό την παραζάλη των νέων να ρουφήξουν το εφήμερο μεδούλι της ζωής και την αντίφαση μιας συντηρητικής κατάληξης τους με το πρώτο μεγάλο σοκ.

Το “Not Suitable For Children” άνοιξε την αυλαία του Φεστιβάλ Σίδνει 2012.

Βαθμολογία: 6/10