Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Κριτική Ταινίας: Επικίνδυνο Πάθος (2011)

Επικίνδυνο Πάθος (2011)

Αγγλικός Τίτλος:Bel Ami

Είδος:Δραματική
Διάρκεια: 95'
Γλώσσα:Αγγλικά
Χώρα:Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία
Εταιρεία Διανομής: Hollywood Entertainment
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 30/08/2012
Δείκτης Καταλληλότητας:
ακατάλληλο κάτω των 17
Βαθμολογία SevenArt: [3.0/10]

Βαθμολογία Επισκεπτών: [0.0/10]




Κριτική SevenArt:

Προβλήθηκε για πρώτη φορά στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βερολίνου, την είδα εκεί, επιβεβαιώνοντας τις χαμηλές μου προσδοκίες. Πρόκειται για μία από τις αδιάφορες ταινίες της νέας κινηματογραφικής σεζόν.
Η επιθυμία του νεαρού Georges Duroy ν’ αναρριχηθεί στα υψηλά στρώματα της γαλλικής κοινωνίας των αρχών του 20 αιώνα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παραλλαγή της ιστορίας του Δον Ζουάν. Ο Georges Duroy εκμεταλλεύεται στο έπακρον τα εξωτερικά του χαρίσματα, ερωτοτροπώντας, όπως οι περιστάσεις το επιτάσσουν, με τις συζύγους μιας κλειστής παρέας μεγαλοαστών, που ελέγχουν την οικονομική και πολιτική κατάσταση στη Γαλλία και τις αποικίες της.
Είναι παρατηρητικός και απίστευτα πανούργος. Καταφέρνει με σαγηνευτική πειθώ να ρίχνει τα θηράματα του, από την άλλη μεριά όμως είναι ανάξιος να ανταποδώσει ότι απλόχερα εισπράττει. Παίζει μόνο για να κερδίσει.
Δεν χωράει κριτική στο έργο αυτό. Το τέλος είναι όλα τα λεφτά. Οι σκηνοθέτες Declan Donnellan και Nick Ormerod νομίζουν ότι θα μας συγκινήσουν και θα μας πείσουν ότι ο νεαρός ήταν αναγκασμένος να πορεύεται με αυτό τον τρόπο, γιατί γεννήθηκε φτωχός αλλά όχι τίμιος, και είναι κρίμα κι άδικο να ξαναγυρίσει στη φτώχεια που δεν αντέχει.
Υπάρχουν σκηνές έντονα θεατρικές (άλλωστε οι δημιουργοί της ταινίας έχουν θεατρική παιδεία) αλλά και άκρως απογοητευτικές μέσα σε σαλόνια και κρεβατοκάμαρες. Δεν μπορεί επ’ ουδενί να εισπράξει ο θεατής το “εσωτερικό εγώ” των αξιόλογων πρωταγωνιστών γιατί απουσιάζει το σκηνοθετικό όραμα και το στιβαρό σενάριο.
Αντίθετα ο Ρόμπερτ Πάτινσον στέκεται γερά στα πόδια του, μια και οι στιγμές που φωνάζει και χτυπιέται και εν γένει είναι εκτός εαυτού, δείχνουν ότι διαθέτει υποκριτική γκάμα ευρύτερη από ταινίες όπως το “Λυκόφως” ή σαν κι αυτή εδώ. Ιδανική η επιλογή του Κρόνενμπεργκ να τον επιλέξει ως κεντρικό πρόσωπο στο “Cosmopolis” που είδαμε στις Κάννες, και απ’ ότι μαθαίνω βρίσκεται στις βασικές προτιμήσεις του Βέρνερ Χέρτζογκ για τη νέα του ταινία.
Εύκολος ο ρόλος για την Ούμα Θέρμαν και για την πάντα εξαίρετη Κριστίν Σκοτ Τόμας.


http://www.sevenart.gr/images/star3.gifhttp://www.sevenart.gr/images/star3.gifhttp://www.sevenart.gr/images/star3.gif (3/10)
Ιάκωβος Γωγάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου