Berlinale 62 - Day 2: Τα φλας στον Mαξ φον Σίντοφ
Φεστιβάλ | 11 Φεβρουαρίου 2012 | SevenArt.gr
| Του ανταποκριτή μας Ιάκωβου Γωγάκη  |
"Εξαιρετικά δυνατά κι απίστευτα κοντά" + "Coming home" + "The Woman in the Septik Tank"
Δύο ήταν τα μεγάλα ονόματα που τράβηξαν τα βλέμματα εδώ στο Βερολίνο στη δεύτερη μέρα του Φεστιβάλ. Η Αντζελίνα Τζολί για την επίσημη προβολή του πολεμικού δράματος “In the Land of Blood and Honey”, στο οποίο αναφέρθηκα εκτενώς στη χθεσινή ανταπόκριση, και ο Βρετανός Στίβεν Ντάλντρι, σκηνοθέτης των βραβευμένων “Oι Ώρες”, “Σφραγισμένα Χείλη” και “Mπίλι Έλιοτ”.
Ο Ντάλντρι παρουσίασε στο Berlinale Palast την ταινία έκπληξη, που έφτασε να προταθεί και για Όσκαρ Καλύτερης ταινίας. Το “Εξαιρετικά Δυνατά και Απίστευτα Κοντά”. Την είδα στη δημοσιογραφική της προβολή. Ξεχειλίζει από συγκίνηση, αλλά σίγουρα είναι κατώτερη των προσδοκιών. Πραγματεύεται από την ανθρώπινη πλευρά, το συμβάν της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, με ένα λαμπερό καστ, που περιλαμβάβει τους Τομ Χανκς, Σάντρα Μπούλοκ και Μαξ φον Σίντοφ. Τις εντυπώσεις κλέβει ο 13χρονος Τόμας Χόρν, στο ρόλο του αυτιστικού Όσκαρ Σελ, ο οποίος και βρέθηκε δίπλα στον διάσημο σκηνοθέτη κατά τη δημοσιογραφική διάσκεψη που ακολούθησε.
Coming Home
Η πρώτη ταινία του διαγωνιστικού που είδα, ήταν το “Coming Home” του Γάλλου Φρεντερίκ Βιντό. Πριν μέρες, όταν είχα διαβάσει την υπόθεση, με είχε ιντριγκάρει η ιστορία. Μιλάει για ένα κορίτσι που το απήγαγαν σε νεαρή ηλικία και ενώ βρίσκεται κλεισμένη σε ένα απομονωμένο σπίτι, ξαφνικά αποκτά την ελευθερία της.
Το θέμα αυτό απασχολεί πλειάδα δημιουργών. Θυμόμαστε πρόσφατα το “Μίχαελ” του Αυστριακού Μάρκους Σλάινζερ. Ο Βιντό στην εισαγωγή του χαρακτηρίζει την ιστορία φανταστική, μα είναι δεδομένο πως κι αυτός επηρεάστηκε από την υπόθεση Νατάσα Κάμπους που αποτέλεσε η αιτία για να γυριστεί η ζωή της σε ταινία, και θα προβληθεί στους κινηματογράφους σε λίγους μήνες.
Όμορφα δοσμένη η υπόθεση του Βιντό όπως αποτυπώνεται στο χαρτί, όχι όμως και στην κινηματογραφική οθόνη. Η φυλακή για τη μικρή Γκαελλέ γίνεται συνήθεια και ο απαγωγέας-“πατέρας” ο άνθρωπος της. Ναι, θέλει να ξεφύγει, αποπειράται να δραπετεύσει, αλλά αποτυγχάνει. Ο σκηνοθέτης σε μπερδεύει με τα αλλεπάλληλα φλας μπακ από τις μέρες της φυλακής στις μέρες ελευθερίας.
Η πρώτη ταινία του διαγωνιστικού που είδα, ήταν το “Coming Home” του Γάλλου Φρεντερίκ Βιντό. Πριν μέρες, όταν είχα διαβάσει την υπόθεση, με είχε ιντριγκάρει η ιστορία. Μιλάει για ένα κορίτσι που το απήγαγαν σε νεαρή ηλικία και ενώ βρίσκεται κλεισμένη σε ένα απομονωμένο σπίτι, ξαφνικά αποκτά την ελευθερία της.
Το θέμα αυτό απασχολεί πλειάδα δημιουργών. Θυμόμαστε πρόσφατα το “Μίχαελ” του Αυστριακού Μάρκους Σλάινζερ. Ο Βιντό στην εισαγωγή του χαρακτηρίζει την ιστορία φανταστική, μα είναι δεδομένο πως κι αυτός επηρεάστηκε από την υπόθεση Νατάσα Κάμπους που αποτέλεσε η αιτία για να γυριστεί η ζωή της σε ταινία, και θα προβληθεί στους κινηματογράφους σε λίγους μήνες.
Όμορφα δοσμένη η υπόθεση του Βιντό όπως αποτυπώνεται στο χαρτί, όχι όμως και στην κινηματογραφική οθόνη. Η φυλακή για τη μικρή Γκαελλέ γίνεται συνήθεια και ο απαγωγέας-“πατέρας” ο άνθρωπος της. Ναι, θέλει να ξεφύγει, αποπειράται να δραπετεύσει, αλλά αποτυγχάνει. Ο σκηνοθέτης σε μπερδεύει με τα αλλεπάλληλα φλας μπακ από τις μέρες της φυλακής στις μέρες ελευθερίας.
Δεν βγάζει νόημα ούτε το φινάλε με τον απαγωγέα να δείχνει και πρόσωπο καλοσύνης. Ίσως μας δοθεί η ευκαιρία μεταγενέστερα να διερευνήσουμε τνο λόγο του έντονου προβληματισμού γύρω από θέματα ανθρώπινης απομόνωσης, της παιδοφιλίας και της οικογενειακής βιαιότητας. Ο Βιντό απέτυχε να τα αναδείξει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
The Woman In the Septic Tank
Η ολοκλήρωση της δεύτερης μέρας με βρήκε στο Cinemax 6 να παρακολουθώ ταινία από τις Φιλιππίνες που προβλήθηκε στο Φόρουμ. Μια ομάδα Φιλιππινέζων κινηματογραφιστών που σπαζοκεφαλιάζουν, προσπαθούν να βρουν το θέμα της ταινίας τους. Θα το βρουν. Μια μάνα πουλάει το παιδί της για σεξουαλική εκμετάλλευση. Διευκρίνιση. Πρόκειται για κωμωδία, ή καλύτερα διακωμώδηση τοπικών έργων που έχουν ως θέμα κλισέ τον συνδυασμό φτώχειας-πορνείας. Είναι πραγματικά ιδιαίτερος και απολαυστικός ο τρόπος που στήθηκε η ιστορία. Το έργο λέγεται “The Woman In the Septic Tank”. Αν κάποτε βρεθεί στο δρόμο σας, δείτε το.
Η ολοκλήρωση της δεύτερης μέρας με βρήκε στο Cinemax 6 να παρακολουθώ ταινία από τις Φιλιππίνες που προβλήθηκε στο Φόρουμ. Μια ομάδα Φιλιππινέζων κινηματογραφιστών που σπαζοκεφαλιάζουν, προσπαθούν να βρουν το θέμα της ταινίας τους. Θα το βρουν. Μια μάνα πουλάει το παιδί της για σεξουαλική εκμετάλλευση. Διευκρίνιση. Πρόκειται για κωμωδία, ή καλύτερα διακωμώδηση τοπικών έργων που έχουν ως θέμα κλισέ τον συνδυασμό φτώχειας-πορνείας. Είναι πραγματικά ιδιαίτερος και απολαυστικός ο τρόπος που στήθηκε η ιστορία. Το έργο λέγεται “The Woman In the Septic Tank”. Αν κάποτε βρεθεί στο δρόμο σας, δείτε το.
Εξαιρετικά Δυνατά και Απίστευτα Κοντά
Ένα μικρό παιδί “χάνει” τον πατέρα του (Τομ Χανκς), και βρίσκει μέσα σε μια ντουλάπα ένα κλειδί (παρόμοιο με εκείνο στο “Hugo” του Μάρτιν Σκορσέζε), με την ένδειξη black. Χωρίς να αναφέρει κάτι στη μητέρα του (Σάντρα Μπούλοκ), ξεκινά μια αναζήτηση στη Νέα Υόρκη να ώστε ξεκλειδώσει το μαγικό κουτί και να βρει μια άκρη.
Είναι σίγουρο πως μια μεγάλη μερίδα θεατών, στο τέλος θα ρίξουν μαύρο δάκρυ. Ο Στίβεν Ντάλντρι γνωρίζει τα μυστικά για να ερεθίσει τα συναισθηματικά μας κύτταρα, το πράττει αλλά μένει μόνο σ’ αυτό, αφήνοντας την αίσθηση του μελό, ενώ αντίθετα μέσα από την ιστορία του (προέρχεται από το ομώνυμο βιβλίο), είχε τη δυνατότητα να διαχύσει τις εικόνες του και πιο πέρα, να μιλήσει επί της ουσίας για την κατάρρευση των δίδυμων πύργων.
Όλα όμως αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα, θυμίζοντας την πρόσφατη ταινία “Remember Me”, δηλαδή μια ιστορία που θα μπορούσε να αποτυπωθεί ανεξάρτητα από το γεγονός της 11ης Σεπτεμβρίου. Θα συμφωνήσετε μαζί μου νομίζω, πώς εκτός από την καταπληκτική ερμηνεία του Τόμας Χορν, υπάρχει και ο εξαίρετος βωβός ρόλος του Μαξ φον Σίντοφ.
Ένα μικρό παιδί “χάνει” τον πατέρα του (Τομ Χανκς), και βρίσκει μέσα σε μια ντουλάπα ένα κλειδί (παρόμοιο με εκείνο στο “Hugo” του Μάρτιν Σκορσέζε), με την ένδειξη black. Χωρίς να αναφέρει κάτι στη μητέρα του (Σάντρα Μπούλοκ), ξεκινά μια αναζήτηση στη Νέα Υόρκη να ώστε ξεκλειδώσει το μαγικό κουτί και να βρει μια άκρη.
Είναι σίγουρο πως μια μεγάλη μερίδα θεατών, στο τέλος θα ρίξουν μαύρο δάκρυ. Ο Στίβεν Ντάλντρι γνωρίζει τα μυστικά για να ερεθίσει τα συναισθηματικά μας κύτταρα, το πράττει αλλά μένει μόνο σ’ αυτό, αφήνοντας την αίσθηση του μελό, ενώ αντίθετα μέσα από την ιστορία του (προέρχεται από το ομώνυμο βιβλίο), είχε τη δυνατότητα να διαχύσει τις εικόνες του και πιο πέρα, να μιλήσει επί της ουσίας για την κατάρρευση των δίδυμων πύργων.
Όλα όμως αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα, θυμίζοντας την πρόσφατη ταινία “Remember Me”, δηλαδή μια ιστορία που θα μπορούσε να αποτυπωθεί ανεξάρτητα από το γεγονός της 11ης Σεπτεμβρίου. Θα συμφωνήσετε μαζί μου νομίζω, πώς εκτός από την καταπληκτική ερμηνεία του Τόμας Χορν, υπάρχει και ο εξαίρετος βωβός ρόλος του Μαξ φον Σίντοφ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου